ಇಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳು. ಅವರನ್ನು ಓದಲೆಂದು ದೂರವೆಲ್ಲೋ ಕಳುಹಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅಥವಾ ಇವರ ಕಾದಾಟದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಬಡವಾಗಬಾರದೆಂದು ಯಾರೋ ಸಂಬಂಧಿಗಳೇ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ದಿದ್ದಾರೊ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.
ವೀಣಕ್ಕ ಮತ್ತವಳ ಗಂಡ ಯಾವಾಗಲೂ ಕಾದಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಒಬ್ಬರ ಮಾತು ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ಸೇರಿಬರುವುದಿಲ್ಲ. ವಾದ ವಿವಾದಿಳಲ್ಲೇ ದಿನ ದೂಡುತ್ತಾರೆ.
ವೀಣಕ್ಕ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ನೇರ. ಅವಳ ಗಂಡನೋ ಶಾರ್ಟ್ ಟೆಂಪರ್.. ಜಗಳ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರೆಂದರೆ ನಮ್ಮ ಹಾಸ್ಟೇಲ್ ತನಕ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಇವರ ಜಗಳ ನೋಡುವುದು ನಮಗೆಲ್ಲ ಮೋಜು. ವೀಣಕ್ಕ ಸರಿಯೋ ಅಥವಾ ಅವಳ ಗಂಡನೋ ಎನ್ನುವ ಬಗ್ಗೆ ನಮ್ಮನಮ್ಮಲ್ಲೇ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು.
ಇವತ್ತು ನಾನು ಕುಮ್ಮಿ ಅದೇ ವಿಷಯವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಿಕೊಂಡೆವು.. ವೀಣಕ್ಕ ಸ್ವಲ್ಪ ತನ್ನ ಲೈಫ್ ಸ್ಟೈಲನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಅವರ ಜಗಳ ಕಡಿಮೆ ಆಗಬಹುದು ಎಂದು ಕುಮ್ಮಿ ತನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಮಂಡಿಸಿದಳು. ಇರಬಹುದು...
ಈ ಹೆಂಗಸರಿಗೆಲ್ಲ ಮೂವತ್ತು ದಾಟಿದ ಮೇಲೆ ಏನಾಗುತ್ತದೆ? ತಾನು ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಹಂಬಲವೆಲ್ಲ ಯಾಕೆ ಬತ್ತಿಹೋಗುತ್ತದೆ? ವಯಸ್ಸಾಯಿತು, ಇನ್ನು ಹೇಗೆ ಇದ್ದರೇನು? ಯಾರನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಬೇಕಿದೆ ಎನ್ನುವ ಮನೋಭಾವ..
ವೀಣಕ್ಕ ನಿಜಕ್ಕೂ ಸುಂದರಿ. ಆದರೆ ತನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಕಾಳಜಿಯಿಲ್ಲ. ಯಾವುದೋ ಬಣ್ಣದ ಸೀರೆ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡು (ಉಟ್ಟುಕೊಂಡು ಎನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತ `ಸುತ್ತಿಕೊಂಡು' ಎನ್ನುವುದೇ ಸೂಕ್ತ) ಅದಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗದ ಬಣ್ಣದ ರವಿಕೆ. ಕೂದಲನ್ನು ಮನಸ್ಸು ಬಂದರೆ ಬಾಚಿದಳು, ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಇಲ್ಲ. ಸ್ನೋ, ಪೌಡರ್ ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲೋ ನೆಂಟರ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ಮಾತ್ರ.
ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆಲ್ಲ ಸಲಿಗೆಯಿಂದಿರುವ ವೀಣಕ್ಕನಿಗೆ ಎಷ್ಟೋ ಸಾರಿ ಹೇಳಿದ್ದೇನೆ,
``ನೀನು ಇಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದೀಯಾ, ಸ್ವಲ್ಪ ನೀಟಾಗಿ ಡ್ರೆಸ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ಇನ್ನೂ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತೀಯಾ'' ಎಂದು. ಅದಕ್ಕೆ ಅವಳದ್ದು ಯಾವಾಗಲೂ ನೀರಸ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ``ಅಯ್ಯೋ ಬಿಡೆ ಸುಮಿ, ಅದೆಲ್ಲ ನಿಮ್ಮ ವಯಸ್ಸಿಗೇ ಆಯ್ತು. ನಾನು ಊರ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರೆ ಸಾಕು, ಎಲ್ಲ ಕೈಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು.. ಮದುವೆ ಅಂತ ಒಂದಾಯ್ತು ನೋಡು, ಇನ್ಯಾಕೆ ಶೃಂಗಾರ ಅಲಂಕಾರವೆಲ್ಲ? ಮಕ್ಕಳು ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಬರುವಷ್ಟು ವರ್ಷವಾಯಿತು ಮದುವೆಯಾಗಿ. ಇನ್ನು ಅಲಂಕಾರ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ಜನರು ನಗುತ್ತಾರೆ ಅಷ್ಟೆ''
ಇದು ಕೇವಲ ವೀಣಕ್ಕ ಅಂತಲ್ಲ, ಹೀಗೆ ಸಂಬಂಧಿಗಳಲ್ಲಿ ನೆರೆಹೊರೆಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಜನರನ್ನು ನೋಡಿದ್ದೀನಿ, ಇದೇ ದೃಷ್ಟಿಕೋನ. ಮದುವೆಯಾಗಿ ಹತ್ತು ವರ್ಷಕ್ಕೇ ವೈರಾಗ್ಯ ಬಂದವರಂತೆ ಆಡುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನು ತನ್ನ ಜೀವನವೆಲ್ಲ ಗಂಡ ಮಕ್ಕಳಿಗೇ ಮೀಸಲು ಎನ್ನುವಂತೆ ಆಡುತ್ತಾರೆ. ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ಹೋಗಲಿ ತನಗೆ ತಾನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಾಣಬೇಕು ಎನ್ನುವಂತಹ ಬೇಸಿಕ್ ಆಸೆಗಳನ್ನೂ ಕಡೆಗಣಿಸಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ!
ದಿನದ ಇಪ್ಪತ್ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಯೂ ಪೌಡರ್ರು ಮೆತ್ತಿಕೊಳ್ಳ ಬೇಕಂತಲ್ಲ. ಂಣಟeಚಿsಣ ಬೆಳಗಿನ ಮನೆಗೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ, ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ನೀಟಾಗಿ ಡ್ರೆಸ್ ಮಾಡಿಕೋಬಹುದು..
ವೀಣಕ್ಕನಿಗೂ ಅದೇ ರೀತಿ ಇರಲು ಆಸೆ. ಆದರೆ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಜೀವನ ರೂಢಿಯಾದದ್ದರಿಂದಲೋ ಏನೋ, ಯಾರು ಏನೆಂದುಕೊಂಡಾರೋ ಎನ್ನುವ ಅಳುಕೋ, ಅಂತೂ ಅವಳು change ಆಗಲು ಸಿದ್ಧಳಿಲ್ಲ.. ಇದೇ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನಮಗೂ ಬರುತ್ತದಾ? ನಾವೂ ಒಂದು ದಿನ ಹೀಗೆ ಆಗಿಬಿಡ್ತೀವಾ..?
